KuddeWijs-jaartraject dag 1.
Thema: kudde, natuurlijk.
We doen een oefening die in een paar stappen leidt naar kijken als een paard. De deelnemers staan op een rij in de paddock en ik sluit als altijd bij de laatste stap aan. Omdat het kloppend voelt, doen we collectief 3 stappen achteruit en het voelt alsof we daardoor (nog) meer een kudde worden, de paarden inbegrepen.
Voor de tweede oefening pakken we allemaal een stoel en maken een kring in de paddock, maar we sluiten hem niet. Ik ga iets verzitten in de verwachting dat één van de deelnemers de kring zal sluiten, maar dat gebeurt niet.
Dan komt het paard aanlopen. Ik kijk hem aan en zeg: ‘Kom je de kring compleet maken?’ Hij draait een rondje om zijn as en gaat liggen in het zand. Kring compleet.
Soms denk ik dat dit eigenlijk alles is. De vanzelfsprekende verbinding die er is als we bewegen naar de laag waar we een kudde zijn. De compleetheid en de rust.
Misschien is het ook wel zo. Is alles wat erna komt een verhaal. Iets wat wij mensen doen.
De oefening ging verder: ‘In mijn kudde…’ Eén voor één spraken deelnemers die zin uit en vulden hem aan met wat er opkwam. Al die tijd lag het paard in het zand.
De les? Bewustzijn helpt, om patronen te doorbreken en ruimte te maken voor iets nieuws. Maar de kudde is er al. Een gegeven verbinding, een holding space.
WijsGoed 